Το δίλλημα

Προσθήκη λεζάντας

Πάνε δυο δεκαετίες και κάτι από τότε που χάζεψα βυθό για πρώτη φορά.
Ο εθισμός ήταν μοιραίος.
Το ψαροντούφεκο με μια ανάσα έγινε ένα κομμάτι της προσωπικότητας μου, της ζωής μου και της καθημερινότητας μου.
Η επιμονή περίσσευε και η εξέλιξη ήρθε αναπόφευκτα.
Η τρίαινα έγινε τρίκοπη. Το πεντόλιτρο λαδομπέτονο έγινε πλωτήρας. Το άσπρο βαμβακερό φανελάκι έγινε λεία ξυρισμένη. Τα κουπιά έγιναν δίχρονος κινητήρας.
Οι εμπειρίες πλέον είναι αρκετές. Τα ψάρια επίσης.
Η εμφανής εφηβική ανάγκη για αυτοπροβολή και επιβεβαίωση σταδιακά έγινε αποκλειστικά εσωτερική ανάγκη για το είναι μου και την ψυχή μου.

Οι ώρες βυθού έγιναν ψαρευτική τέχνη και υδροβιότητα.
Η απληστία έγινε επιλεκτικότητα.
Η διαχείριση αποτελεί ηθική.
Η ημιμάθεια έγινε γνώση.
Τα λάθη έγιναν εμπειρία.
Οι επιτυχίες χαρά και χαμόγελα.
Οι ατυχίες πόνος και δάκρυα..

Η διαδρομή τεράστια. Και ακόμα πάω..
Φίλοι σε όλη την υποβρυχία πορεία.
Φίλοι που μοιραστήκαμε. Φίλοι που μοιραζόμαστε.
Φίλοι που έρχονται. Φίλοι που θα έρθουν. Φίλοι που έφυγαν..

Κάποιες στιγμές δεν υπήρχαν φίλοι στην διαδρομή αυτή.
Βρέθηκα στην θάλασσα μόνος. Πρόσεχα όμως..
Αλήθεια? Όχι. Ας μην παραμυθιάζω κανέναν και κυρίως τον εαυτό μου.
Κατά βάθος όλοι ξέρουμε την μια και μοναδική αλήθεια.
Δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια στο μοναχικό ψαροντούφεκο.
Είναι αφέλεια να υποστηρίζουμε το αντίθετο. Είναι αυταπάτη.

Δεν απορρίπτω το δικαίωμα κανενός να επιλέγει κάτι επικίνδυνο για την ζωή του.
Δεν καταπίνω με τίποτα όμως να στρουθοκαμηλίζει και να μην αποδέχεται με ρεαλισμό τα πραγματικά δεδομένα της εκάστοτε επιλογής του.
Η επιλογή του μοναχικού ψαροντούφεκου λοιπόν για εμένα -ίσως επειδή με έχει βολέψει υποσυνείδητα- είναι οριακά ανεκτή και αποδεκτή μόνο όταν είναι συνειδητή για το ρίσκο που εμπεριέχει.

Η ζωή που επέλεξα σε μια αιγαιοπελαγίτικη βραχονησίδα είναι η προσωπική μου ευτυχία. Όλα όμως έχουν ένα τίμημα. Το τίμημα για αυτή την ευτυχία είναι το δίλλημα.
Το δίλλημα την στιγμή που η θάλασσα σε καλεί κοντά της και δεν έχεις κανέναν.
Το δίλλημα την στιγμή που το μυαλό παραμερίζει κάθε λογική σκέψη και λειτουργείς παρορμητικά παρασυρόμενος από αυτό που λέγεται πάθος. Και ενίοτε λάθος..

Το πάθος μου αντιμέτωπο κάθε φορά με τα πιστεύω μου και με όλα όσα υποστηρίζω με σθένος τα τελευταία χρόνια.
Κάθε μάχη όντας διαφορετική θα βγάλει και άλλον νικητή.
Πότε θα νικήσει η εικόνα της μπουνάτσας και πότε η εικόνα ενός πνιγμένου φίλου..

Κάθε φορά αυτό το δίλλημα.
Κάθε φορά το είναι μου αντιμέτωπο με το εγώ μου. Ένα παιχνίδι του μυαλού.
Μια εμφύλια μάχη του εγκεφάλου ψυχοφθόρα και παράλληλα ψυχοθεραπευτική.
Κάθε φορά αυτό το καταραμένο δίλλημα..

Καλές αναδύσεις.

Read more!

Γράμμα σε έναν νέο ψαροντουφεκά.

Καλώς ήρθες..

Οκτώβρης 2013

Καλώς ήρθες νέε ψαροντουφεκά στην θάλασσα που όλους μας χωράει. Καλώς ήρθες στο δρόμο του βυθού και του ψαροντούφεκου. Είσαι πολύ τυχερός νέε που οδηγήθηκες εδώ να το ξέρεις. Τώρα η τύχη όμως σταματά το έργο της και τα ηνία παίρνεις εσύ και οι επιλογές σου. Η θάλασσα νέε και το ψαροντούφεκο μπορούν να σου δώσουν πράγματα που ακόμα δεν έχεις φανταστεί. Μην βιαστείς να τα μάθεις όμως. Δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα από τώρα. Δεν μπορείς άλλωστε. Ο χρόνος θα σου πει, θα σου δείξει και θα σου μάθει πολλά.
Νέε κοίτα. Κοίτα καλά γύρω σου. Κοίτα αυτόν τον νέο κόσμο για σένα με προσοχή. Κοίτα την μαγεία του. Ηρεμος, γαλήνιος, αθόρυβος πάντα θα έχει πολλά να σου πει. Πόσο τυχερός είσαι νέε που οδηγήθηκες σε αυτόν τον σιωπηλό κόσμο..; Χαλάρωσε..μην βιαζεσαι, μην τρέχεις. Γιατί θα χάσεις εικόνες και στιγμές πολύτιμες και ανεκτίμητες που κανένας δεν μπορεί να σου μεταφέρει όσα χρήματα και αν του δώσεις.

Νέε νιώσε. Νιώσε την διαφορετικότητα του χρόνου σε αυτόν τον κόσμο. Νιώσε την αξία κάθε υποβρύχιου δευτερολέπτου. Νιώσε την ανάγκη σου να αναπνεύσεις και συνειδητοποίησε πως σε κάθε βουτιά θα πρέπει να επιστρέψεις στην επιφάνεια για μια τζούρα πολύτιμο οξυγόνο. Πολύτιμο και απαραίτητο οξυγόνο για να ζήσεις. Δεν έχεις άλλη επιλογή. Δεν είσαι ψάρι. Δεν θα γίνεις ποτέ. Μην παρασυρθείς αν καμία φορά καταφέρεις να πείσεις κάποια ψάρια πως είσαι και εσύ ένα κομμάτι του υποβρύχιου κόσμου τους. Αν το καταφέρνεις όμως να ξέρεις ότι είσαι σε καλό δρόμο.

Νέε απόλαυσε. Απόλαυσε την κάθε υποβρύχια στιγμή και εικόνα. Χορτασε τις αισθήσεις σου με χρώματα, κινήσεις και ήχους. Για αυτά κάνουμε τελικά ψαροντουφεκο. Απόλαυσε την υδρόβια κίνηση σου και την αλμύρα στα χείλια σου. Απόλαυσε τον ήχο των κυμάτων. Λίγο πριν πέσει ο ήλιος σπάσε εναν αχινό, βγάλε το κεφάλι εξω απο το νερο και γεύσου τα αυγά του χαζεύοντας τα χρώματα της δύσης. Πάρε την εικόνα, την γεύση, την στιγμή αυτή μαζί σου σε μια άκρη του μυαλού σου. Ο γήινος κόσμος μας θα απαιτήσει αρκετές φορές να κλείσεις τα μάτια και να ξεθάψεις αυτήν την στιγμή. Ένα ασυναίσθητο χαμόγελο τότε θα σε κάνει να καταλάβεις ότι και εσύ για αυτό κάνεις ψαροντούφεκο..

Νέε χάζεψε. Χάζεψε τις πέρκες, τα χταπόδια και τους χάνους στην αρχή. Χαζεψε και τους σαργούς και τις τσιπούρες στην συνέχεια. Χάζεψε για ώρες αρμονικές υδρόβιες κινήσεις και συμπεριφορές. Αποκωδικοποίησε τα μυστικά τους. Ναι, και τους ροφους και τις συναγρίδες θα χαζέψεις. Αλλά είπαμε να μην βιάζεσαι. Θα έρθει και η ώρα η δικιά τους. Χάζεψε κάθε θήραμα σου στις αχτίδες του ήλιου.

Στην αρχή κάποια μικρά θηράματα θα σε γεμίζουν χαμόγελα..

Νέε μάθε. Είσαι τυχερός που ξεκινάς σε μια εποχή με έτοιμη συσσωρευμένη γνώση. Η ημιμάθεια μπορεί να φέρει αντιμέτωπο με δυσάρεστες καταστάσεις, εξίσου με την αμάθεια. Μάθε να παίρνεις αναπνοές με ασφάλεια χωρίς να υπεραερίζεις, μάθε να εξισώνεις σωστά, μάθε πως αν είσαι κρυωμένος δεν πρέπει να πάς για βουτιά, μάθε πως να συντηρείς τον εξοπλισμό σου, μάθε πως πρέπει να κολυμπάς με το ζευγάρι σου, μάθε να αφήνεις τον βυθό πριν φτάσεις στα όρια σου. Μην αγχωθείς να μάθεις. Σιγά σιγά.. Αν το θες θα μάθεις και θα μάθεις σωστά. Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι για να σε βοηθήσουν στο ξεκίνημα σου. Υπάρχουν επαγγελματίες. Υπάρχουν και φίλοι.

Νέε άκου και διάβασε. Άκου και διάβασε με προσοχή. Κρίνε όμως. Κρίνε ότι ακούς και οτι διαβάζεις. Είσαι νέος και η παραπληροφόρηση είναι πολύ κοντά σου. Είσαι τυχερός που έχεις τόση γνώση στα πόδια σου. Ρούφα σαν σφουγγάρι κάθε νεα πληροφορία. Θυμήσου όμως πως το σφουγγάρι φιλτράρει και κρατάει μόνο τα απαραίτητα. Το ίδιο κάνε και εσύ.

Νεε δεν σου χρειάζεται τεραστιο οπλο με πολλά λαστιχα για να κανεις ψαροντούφεκο. Ούτε πέδιλα φτιαγμενα απο ανθρακονήματα για να ξεκινήσεις. Όποιος σου πει κάτι τέτοιο πρόσεξε τον, θέλει να εκμεταλλευτεί την άγνοια σου για το συμφέρον του ή την επιδειξιομανία του. Μην πέσεις στην παγίδα του μάρκετινγκ και του εμπορίου. Αυτές είναι ανθρωποπλαστικές έννοιες που δεν χωράνε στην φυσική θάλασσα. Η θάλασσα και η επάφή μαζί της μόνη της θα σου δείξει τις ανάγκες σου. Αν χρειαστείς κάτι θα στο πει με τον τρόπο της.

Νέε κάνε οτι σε ευχαριστει και ότι γουστάρεις. Για πάρτι σου ήρθες εδώ. Για πάρτι σου να μείνεις. Ασε τους ματαιόδοξους να πνίγονται μεταφορικα κ κυριολεκτικά για να φιγουράρουν σε παραλίες και ιστοσελίδες τα κατορθώματα τους. Πάρε το ψαροντουφεκάκι σου και τράβα βάρα πέρκες αν αυτό σε γεμίζει. Ψαροντούφεκο και πάλι κάνεις. Αν γουστάρεις και το μπλε τράβα και στο πελαγος. Αλλά επείδή το γουστάρεις, οχι επειδή το επιβάλλει η “νεα τάση”.. Κάνε ψαροντουφεκάκι για τον εαυτό σου νέε και όχι για τους άλλους. Τότε θα εξελιχθείς πραγματικά σε επίπεδα πέρα από τα αμιγώς ψαρευτικα..

Νεε υπομονή! Μην βιαστείς να περάσεις γρήγορα τα πρώτα βήματα του ψαροντούφεκου. Είναι τα πιό αληθινά, τα πιο διδακτικά, τα πιο αυθεντικά. Είναι αυτα που θα σου μείνουν χαραγμένα ανεξίτηλα στο μυαλό. Ξέρω είναι δύσκολο να μην κοιτάς μπροστά. Αλλά χαλάρωσε και αφέσου σε αυτά που μπορείς να πάρεις την δεδομένη στιγμή απο την θάλασσα και το ψαροντούφεκο. Η αυτογνωσία και η υπομονή θα σε σε ωριμάσει ψαρευτικά και θα σε εξελίξει όπως πρέπει και όχι όπως “πρεπει”..

..και αργά ή γρήγορα και κάποια μεγαλύτερα!

Νέε η θάλασσα και τα ψάρια δεν είναι δικά μου. Ούτε δικά σου είναι. Δεν έιναι κανενός.
Σεβασμός είναι η λέξη που θα καθορίσει την συμπεριφορά σου απέναντι τους. Σεβασμός απέναντι σε αυτό που για πολλά χρόνια θα σου δίνει ανιδιοτελώς συναισθήματα ευτυχιας καθώς και εικόνες και στιγμές ή και τροφή αν θές.. Και σιγα σιγα νέε θα έρθει μια στιγμή χωρίς να το επιδιώξεις. Η στιγμή που θα σε ικανοποιήσει περισσότερο να μην πατήσεις την σκανδάλη από το να την πατήσεις.. Έχεις όμως πολύ δρόμο μπροστά σου μέχρι τότε.

Δώσε και μοιράσου νέε. Δώσε την μάσκα σου σε κάποιον που δεν έχει βάλει ποτέ και δώσε του την ευκαιρία να μαγευτεί και αυτός όπως και εσύ, όπως και εγω. Μοιράσου τα ψάρια σου με φίλους εξιστορώντας τους στο τραπέζι με λεπτομέρεια πως κατάφερες να τα ξεγελάσεις, χάρισε τον σαργό σου σε κάποιον που από την θάλασσα έχει φάει μόνο κατεψυγμένα καλαμαράκια.. Μην ξεχνάς πως και εσύ στην θάλασσα δεν δίνεις ποτέ. Παίρνεις, μόνο παίρνεις. Η θάλασσα μας χωράει όλους νεε. Καλωσόρισε όποιον έρχεται σε αυτήν όπως καλοσωρίζω εγω εσένα.

Νέε δεν χωράει ανταγωνισμός στον χώρο μας. Μην προσπαθήσεις να γίνεις ο καλύτερος για τους αλλους. Προσπάθησε να γίνεις απλά καλύτερος για εσένα. Ο ανταγωνισμός είναι επικίνδυνος. Εσύ δεν είσαι εδώ για να ρισκάρεις την ζωή σου αλλά για να της δώσεις χρώμα και “ζωη”.

Το νου σου νέε. Όπως σε καθε χωρο υπαρχουν και εδώ ανθρωποι ψευτικοι, κερδοσκόποι, κομπλεξικοί, συμφεροντολόγοι, επιδεξιομανείς και ασυνείδητοι. Αντιμετώπισε τους ανάλογα. Μην επιτρέψεις να αλλοιώσουν την αυθεντική σχέση σου με την θάλασσα. Αυτοί επέλεξαν τον δρόμο τους. Τώρα επιλέγεις εσύ τον δικό σου.

Νέε με χρειάζεσαι όσο σε χρειάζομαι και εγώ. Έχεις πολλά να μάθεις απο εμένα. Έχω και εγώ πολλά την ανάγκη μεσα από εσένα να δω. Να δω σε εσένα τα δικά μου πρώτα βήματα. Να χαρώ μέσα από τις δικές σου πρώτες επιτυχίες. Άσε με να δω την ικανοποίηση στο βλέμμα σου όταν πιάσεις τον πρώτο σου σαργό και εγώ νέε θα σου πώ ότι μυστικό ξέρω για τον υποβρύχιο κόσμο. Θα σου πω νεε πως να συστέλλεσαι στο καρτέρι και πως να χαμηλώνεις το κεφάλι, ναι θα στο πώ, μόνο και μόνο για να ζήσω την στιγμή που θα πανηγυρίσεις την πρώτη σου συναγρίδα σαν μικρό παιδί. Ασε με να ταξιδέψω στον χρόνο παρατηρώντας εσένα να προσπαθείς να ανακαλύψεις τον υποβρύχιο κόσμο σου..

Και ότι θες νέε εδώ θα είμαι. Ζήτα ότι θες και εγώ ταπεινά θα σου πω τα ελάχιστα που ξέρω. Και εσύ νέε όμως να μου δείξεις αυτά που προσπέρασα και δεν έμαθα ποτέ. Και αν δεν σε πείθω δεν πειράζει. Και αν δεν σε καταλαβαίνω συγχώρεσε με. Ας μην ταυτιστούν απόλυτα τα βήματα μας. Ας προχωρήσουμε παράλληλα. Κάτι θα βγεί.

Καλές βουτιές νέε. Καλώς ήρθες.

Read more!

Μία ιδιαίτερη σύλληψη..

Τετάρτη 26 Ιούνιου 2013.
Λόγω μιας μικρής αποχής ο εγκέφαλος μου ζητάει απεγνωσμένα να βυθίσω το κορμί μου στο υγρό αλμυρό στοιχείο. Αν και νιώθω λίγο κουρασμένος δεν μπορώ να αντισταθώ στο κάλεσμα της. Έτσι είναι τα πάθη. Σε κάνουν να αγνοείς αυτό που επιβάλλει η λογική και λειτουργείς παρορμητικά και συναισθηματικά.
Το μικρό συμβατικό αρχίζει να πλανάρει γύρω στις 16.30. Προορισμός ένας αγαπημένος συναγριδότοπος. Άγκυρα στο νερό και γρήγορο ντύσιμο. Ενυδάτωση και μαζί με το μεγάλο όπλο γλιστράμε στο νερό. Θέλω ένα ψάρι ίσα ίσα για να δοκιμάσω το καινούριο στήσιμο που μου πρότεινε ο ιντερνετικος φίλος Βαγγέλης και εγώ τον εμπιστεύτηκα τυφλά μιας και αποτελώ τον πλέον ασχετότερο και από τον πιο αδαή σε θέματα εξοπλισμού.
Συντελεστής επιμήκυνσης, μήκος όπλισης κοκ ήταν, είναι κ θα είναι λέξεις που δεν επηρεάζουν την απόλαυση που μου προσφέρει το ψαρόντούφεκο ακόμα και αν η άρνηση μου να εμβαθύνω στο θέμα του εξοπλισμού μου έχει στερήσει όμορφα θηράματα.
Πρώτη βουτιά σχετικά ρηχά και το ψιλό βράζει. Οι κυρίες όμως πουθενά. Έχω πάρα πολύ καιρό να μην δω κυρίες στον συγκεκριμένο τόπο. Μικρή απογοήτευση. Δεύτερη βουτιά στην ράχη της υποβρύχιας ξέρας. Καρτέρι. Τα ίδια. Χαζεύω το σκαλοπάτι που βρίσκεται μπροστά μου. Στην ρίζα του έιχα ζήσει μία απο τις πιο πικρές εμπειρίες κάνοντας ψαροντούφεκο. Ήταν τότε που ένας γιγάντιος ροφός άνω των 25 κιλων μετά από αρκετές συναντήσεις μαζί του μου έδωσε ευκαιρία βολής και εγώ ο αφελής επιχείρησα να τον χτυπήσω με το ασθενικό 90άρι που κρατούσα τότε στο χέρι. Το ξεψάρισμα ήταν αναπόφευκτο. Η βολή στο σκληρό σβέρκο του ψαριού ήταν τόσο λίγη… Η εικόνα χαράχθηκε στο μυαλό. Είναι από τις εικόνες που δεν σε αφήνουν να κοιμηθείς κάποια βράδια γεμίζοντας το μυαλό με μάταια “αν”….
Το ψάρι δεν το ξαναείδα απο τότε. Θέλω να πιστεύω ότι έζησε αλλά επέλεξε την ηρεμία και την ασφάλεια της βαθύτερης αποχής. Σύντομα ένας νέος μεγάλος ροφός βρήκε καταφύγιο στο απόρθητο θαλάμι. Κάθε συνάντηση μαζί του μου έδινε την γεύση της ήττας. Κάθετες αθόρυβες βουτιές, συρτά από πλάγια, από βαθιά ή απο τα ρηχά, απογεύματα, πρωινά, φεγγάρια…τίποτα δεν έκανε πιο ευάλωτο τον επινέφελο. Με την ίδια αρμονική αλλά γρήγορη κίνηση το ψάρι χανόταν στον λαβύρινθο του, όπως ακριβώς έκανε κ ο γίγαντας.. Οι συναγρίδες της περιοχής γλύκαιναν τον πόνο. Μετά από κάποια στιγμή αποφάσισα να μην ασχοληθώ ξανά μαζί του. Ήξερα πως θα υπάρχει εκεί μέχρι τα βαθιά γεράματα του.
Ήταν όμως πάντα μια πρόκληση για μένα. Ο δρόμος για την επίτευξη του ακατόρθωτου είναι αυτό που αξίζει ακόμα και αν δεν δεν το πετύχεις ποτέ. Τι και αν εχω πιάσει ψάρια τρόπαια τον φετινό Ιούνη? Το συναίσθημα της ικανοποίησης δεν το νιώθω ποτέ στον απόλυτο βαθμό. Καρτέρι, κυρίες, συστολή, σκόπευση, βολή, μουλινέ, ανάδυση, ευθανασία. Μία ρουτίνα που ολοένα και φθείρει την συναισθηματική διέγερση. Ωρες ωρες εύχομαι να παρέμενα στάσιμος ψαρευτικά για να εχω την δυνατοτητα να πανηγυρίζω “εφηβικά” ακόμα και την πιο αστεία σύλληψη..
Κάπου εδώ τελειώνουν τόσο οι συνειρμοί όσο και το οξυγόνο και ξεκινάω ανάδυση.
Αφού απουσία συναγρίδων δεν έχω να κάνω κάτι άλλο στον τόπο αποφασίζω να επιχειρήσω μια ακόμα προσέγγιση στο μαυρόψαρο. Με ψυχολογία ηττημένου χαλαρώνω για να ξεκινήσω ένα ακόμα συρτό μέχρι το βράχο που αιωρείται συνήθως το ψάρι,που βρίσκεται πάνω από μια πλάκα που ακουμπάει στην άμμο της αποχής όπου είναι και η είσοδος του θαλαμιού του. Καθώς σέρνομαι ένα σύννεφο από καλόγριες και μένουλες σπάνε απότομα.. Καταλαβαίνω πως το ψάρι είναι εκεί αν και ακόμα δεν το έχω δεί. Πράγματι. Μόλις ξεπερνάω τον βράχο που μας έκοβε την οπτική επαφή βλέπω το ψάρι στο γνωστό σημείο. Εγώ και ο ροφός στα γνωστά πλέον πόστα μας. Ο μεν ροφός αιωρείται πανω απο την πλάκα νωχελικά και εγώ ακινητος απο το σημείο που τον βλέπω παντα αλλά η δεκαμετρη απόσταση δεν επιτρέπει βολή και η όποια κίνηση μου θα με κάνει να δω πάλι το μαυρόψαρο να χάνεται στο θαλάμι του. Ακίνητοι και οι δύο σαν καουμπόυδες σε μονομαχία, περιμένουμε ο ένας την κίνηση του άλλου. Για πρώτη φορά οπισθοχωρώ. Κρύβομαι πάλι πίσω από τον βράχο που στερεί την οπτική επαφή. Περιμένω εκεί. Ηρεμώ για λίγα δυτερόλεπτα σαν σε καρτέρι. Ξανά μπροστά. Το ψάρι είχε κάνει το λάθος. Είχε πλησιάσει τόσο προς τον βράχο που με μια καλή οριακή βολή ίσως και να περνούσε στην βέργα. Όχι. Δεν θα ρισκάρω ακόμα μια φορά στο ίδιο σημείο. Η βολή θα γίνει μόνο αν είμαι σίγουρος. Με το αριστερό μου χέρι ωθώ το κορμί μου αθόρυβα και ήρεμα μπροστά από τον βράχο. Το ψάρι κάνει μια κίνηση να φύγει αλλά σαν να το μετανιώνει γυρίζει και κοντοστέκεται λαμπάδα πάνω από την πλάκα. Ίσως προβληματίστηκε για το κρυφτό που παίξαμε. Ενώ προβληματίζεται η βέργα ήδη έχει ξεκινήσει το 5μετρο ταξίδι της. Οι καθοριστικές λεπτομέρειες των μέτρων και των δευτερολέπτων για μια και μοναδική φορά δεν ήταν με το μέρος του ροφού αλλά με το δικό μου.
Το ψάρι χτυπιέται μάταια να πετάξει την δίφτερη 8αρα βέργα απο πάνω του. Εγω ήδη εχω μαζέψει τα περιττά μέτρα απο το σχοινί του μουλινέ και εχω ανεβάσει το ψάρι 2-3 μέτρα απο την είσοδο του θαλαμιού του. Ανάδυση και ανέβασμα του ροφού που δεν φέρνει πια καμία αντίσταση. Άμεση θανάτωση όπως αρμόζει σε αυτον τον άρχοντα. Νίκησα. Είχα χρόνια να ουρλιάξω έξω απο το νερό για μια σύλληψη. Επιτέλους νιώθω την πολυπόθητη συναισθηματική πληρότητα. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Επιστροφή τραγουδώντας δυνατά με δεύτερη φωνή τον ήχο της μικρής δίχρονης.. Καθαρίζω το ψάρι σε μια παραλία. Το στομάχι είχε τρεις μένουλες σε αποσύνθεση. Τα αυγά ήταν σχεδόν δυο κιλά. Μικρό ρίγος. Ανάμεικτα συναισθήματα..

Read more!