Σκέψεις και προβληματισμοί για το ψαροντούφεκο..

Ένας τυχαίος διάλογος στο κατάστρωμα ενός πλοίου με έναν νεοεισερχόμενο στο χώρο του ψαροντούφεκου, ο χαμός ενός ακόμα φίλου από υποξία, ένα ψάρεμα με έναν χαρισματικό απνείστα, μία ηλεκτρονική έρευνα στο διαδίκτυο και η γνωριμία μου εδώ και μερικους μήνες με τον Γιάννη με έχουν κάνει να προβληματιστώ ή ακόμα και να αναθεωρήσω απόψεις μου γύρω από το υποβρύχιο κυνήγι.
Προβληματισμένος λοιπόν και μη έχοντας καταλήξει σε απόλυτα συμπεράσματα, σας παραθέτω τις σκέψεις μου προκειμένου να δώσω το ερέθισμα και σε εσάς να σκεφτείτε κάποια πράγματα, που ίσως δεν είχατε σκεφτεί μέχρι τώρα. Πριν από αυτό θα σας αναλύσω τα 5 γεγονότα που προανέφερα και αποτελούν την αφορμή για το άρθρο που διαβάζετε.
1. Διακρίνοντας γνώριμο σάκο όπλων στον ώμο ενός θηριώδη συνεπιβάτη παίρνω το θάρρος και τον πλησιάζω λέγοντας:
-Φίλε καλησπέρα… από ότι βλέπω από τον σάκο πρέπει να βουτάς.
-Μην μου πεις.. ψαροντουφεκάς και εσύ! Τέλεια. Και αναρωτιόμουν τι να κάνω για να την παλέψω στο ταξίδι.
Πήραμε δυο καφέδες και αραγμένοι στο κατάστρωμα αφού συζητήσαμε για εξοπλισμούς, συχνότητα επαφής με την θάλασσα και αγαπημένες τεχνικές πιάσαμε και το θέμα του ροφού. Μιλήσαμε για τρόπους προσέγγισης, για προσεγμένες βολές και για την αλιευτική πίεση που έχει δεχτεί το είδος τα τελευταία χρόνια. Ο Διονύσης ήξερε κάθε λεπτομέρεια για το οτιδήποτε και με εντυπωσίασε η τεκμηριωμένη άποψη του για την τελειότητα που θα πρέπει να έχει το κάθε κομμάτι του εξοπλισμού για την επιτυχία στο συγκεκριμένο ψάρεμα. Και ακολουθεί η έκπληξη! Ο Διονύσης με ρωτάει αν έχω φωτογραφίες στο κινητό με ψάρια και αμέσως εγώ του δείχνω μία με έναν 5άρη μιας και ήταν το σχετικό θέμα.
-«Αυτός ήταν ο τελευταίος που πήρα. Πολύ ήρεμο ψάρι και πολύ ρηχά. Ήμουν τυχερός»
-«Να δω εγώ πότε θα βγάλω τέτοιο ψάρι», μου απαντάει
-«Τι εννοείς? Δεν έχεις πιάσει ποτέ ρηχά ήρεμο ροφό?»
-«Όχι ρε.. απλά ο πιο μεγάλος μου ήταν αυτός ο 3άρης», απαντάει, δείχνοντας μου το ψάρι στο φόντο του κινητού του.
Ξαφνιάστηκα. Νόμιζα ότι έκανε πλάκα. Τέτοια ανισότητα και αντίθεση μεταξύ γνώσης και πραγματικής εμπειρίας δεν είχα δει ποτέ πριν. Ο Διονύσης ήταν γύρω στα 30, αθλητικός τύπος και ψαροκυνηγος τα τελευταια 3 χρόνια. Είχε θεωρητική γνώση για οτιδήποτε αφορούσε το ψαροντούφεκο σε βαθμό που σε εντυπωσίαζε. Αφού κατάλαβα ότι δεν υπήρχε περίπτωση παρεξήγησης δεν δίστασα να του εκφράσω τον λόγο που ξαφνιάστηκα. Ο Διονύσης γελώντας μου είπε πως από την αρχή της ενασχόλησης του με το υποβρύχιο κυνήγι περνάει τον ελεύθερο χρόνο του μπροστά στον υπολογιστή διαβάζοντας ότι είναι σχετικό με ψαροντούφεκο. Απέκτησε λοιπόν μια τεράστια θεωρητική γνώση γύρω από κάθε πράγμα που σχετίζεται με το υποβρύχιο χόμπι του. Η πραγματική του εμπειρία όμως και οι ώρες επαφής του με την θάλασσα ήταν πολύ λίγες. Οι συναντήσεις του δε με τα ψάρια που έβλεπε στις ταινίες ή στις φωτογραφίες άλλων στο διαδίκτυο ακόμα λιγότερες.
2. Ίσως το τραγικότερο νέο για έναν ψαροντουφεκά είναι να ακούμε πως κάποιος φίλος χάθηκε κάνοντας ψαροντούφεκο. Μεγάλος αγώνας εδώ και χρόνια γίνεται με κάθε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο για την αποφυγή ενός ακόμα πνιγμού. Παρόλα αυτά ο Γιώργος πνίγηκε στα 5 μέτρα. Ήταν χωρίς ζευγάρι και το πλήρωσε με το χειρότερο τρόπο,με την ζωή του. Την προηγούμενη μέρα μιλούσαμε μαζί για συντροφικό ψάρεμα όμως.. Τραγική ειρωνεία. Εδώ υπάρχει μια άλλου είδους αντίθεση. Αυτή μεταξύ θεωρητικής γνώσης-απόψεων και τελικής εφαρμογής τους μέσα στο νερό. Στα λόγια όλοι σεβόμαστε την ζωή μας και το περιβάλλον, στην πράξη όμως αρκετές φορές παρεκλίνουμε από τα θεωρητικά πιστεύω μας. Για παράδειγμα πολλοί υποστηρίζουν το συντροφικό ψάρεμα αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που δυστυχώς ψαρεύουν μόνοι.
3. Κολυμπώ σε μια ήσυχη παραλία, χωρίς στολή και πέδιλα, παρά μόνο με μάσκα και 60άρι για 1-2 χταπόδια που έχω τάξει στην παρέα για το βραδινό ουζάκι. Στην έξοδο μου ένας νεαρός τουρίστας γελά με ειρωνεία και πλησιάζει αρχίζοντας να ρωτάει εξίσου ειρωνικά αν έπιασα το χταπόδι σε καρτέρι. Αφού του εξηγώ και καταλαβαίνει ότι δεν είμαι «χθεσινός» βρίσκομαι την επόμενη μέρα μαζί του σε έναν κάβο. Με αρκετή δόση έπαρσης και αυτοπροβολής μέχρι και λίγο πριν πέσουμε στο νερό άκουγα συνεχώς για καρτέρια στην άβυσσο και χρόνους παραμονής που θα ζήλευαν και αθλητές ελεύθερης κατάδυσης. Κρατιέμαι να μην πω την παροιμία για τα πολλά κεράσια και γλιστράω στο νερό. Μετά από τις πρώτες βουτιές συνειδητοποιώ πως ψαρεύω με έναν χαρισματικό ψαροκυνηγό. Πραγματικά οι άπνοιες του ήταν απίστευτες. Παίρνει έναν ωραίο σαργό με βαθύ πλανάρισμα και με ένα εξίσου βαθύ καρτέρι μια στηρα βίαια 500 γραμμαρίων! Μένω με το στόμα ανοιχτό και προσπαθώ να σκεφτώ ένα λόγο που έγινε αυτό. Στο σκάφος θίγω το θέμα και οι απαντήσεις του φίλου με αφήνουν «παγωτό»…:
-«Λύσε μου σε παρακαλώ την απορία γιατί χτύπησες το νεογέννητο στηράκι?»
-«Ε εντάξει, ολόκληρη βουτιά στα …αντακάτι έκανα, κρίμα να ανεβώ άδειος! Δεν συμφωνείς?»
-«Τι σχέση έχουν τα μέτρα?»
-«Όποιος βουτάει βαθιά φίλε μου και ρισκάρει την ζωή του σε αντίθεση με κάτι αλλους παράνομους δικαιούται ότι ψάρι θέλει..»
-«Ρε φίλε είσαι ίσως ο καλύτερος απνείστας που έχω ψαρέψει και πραγματικά πιστεύω πως έχεις τις ικανότητες να πιάσεις κάθε ψάρι.. Λες πράγματα όμως που «δεν υπάρχουν». Θα ήθελα πολύ να μιλήσουμε για επιλεκτικό κυνήγι αλλά μετά τα λόγια που μόλις άκουσα κρίνω πιο σημαντικό να σου πω είναι πως αν πιστεύεις ότι ρισκάρεις την ζωή σου …απλά πρόσεχε!».
Και αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν και τι έφταιξε στο να υπάρχει τόση μεγάλη αντίθεση μεταξύ τέτοιων ικανοτήτων - επιδόσεων και στοιχειώδους αλιευτικής συνείδησης – παιδείας.

4. Μετά την γνωριμία με τον Διονύση αρχίζω και σερφάρω στο ιντερνετ σε ότι έχει σχέση με ψαροντούφεκο. Πράγματι παρέχει απλόχερα, ανέξοδα και άκοπα ανεξάντλητες πληροφορίες σε θέματα εξοπλισμού, τεχνικών, ασφάλειας και οτιδήποτε άλλο αφορά το αγαπημένο μας χόμπι. Βέβαια υπάρχει και ανεξάντλητη «σαβούρα» που απαιτεί διαλογή πληροφοριών σε βαθμό που καταντά κουραστικό για κάποιον έμπειρο και επικίνδυνο για έναν νέο. Θεωρώ το διαδίκτυο ένα ακόμα όπλο για κάθε ψαροκηνυγό που δεν υπήρχε τα παλιότερα χρόνια. Διακρίνω την ποικιλία και διαφορετικότητα απόψεων γύρω από κάθε θέμα. Λυπάμαι όμως που μία συζήτηση για πελαγίσια καταλήγει σε προσωπικές ρήξεις μεταξύ ψαροντουφεκάδων. Αντιλαμβάνομαι την προσπάθεια πολλών να στηρίξουν και να εξελίξουν το ψαροντούφεκο και την παράλληλη προσπάθεια κάποιων άλλων να το εκμεταλλευτούν.
5. Ο Γιάννης είναι 30 χρονών και ασχολείται με το ψαροντούφεκο τα τελευταία 5 χρόνια . Οι επιδόσεις του σε μέτρα, άπνοιες και θηράματα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερες από τα χρόνια που ασχολείται με το υποβρύχιο κυνήγι. Η απόλυτη ασφάλεια καθορίζει κάθε του κίνηση πριν και μετά από κάθε βουτιά (δική μου ή δική του). Η εγκράτεια και η επιλεκτικότητα του στο ψάρεμα φαντάζει εξωπραγματική. Δεν είναι ένας παλιός ψαροκυνηγός κορεσμένος από θηράματα που άλλαξε στάση και άποψη γύρω από το υποβρύχιο κυνήγι. Δεν κατέληξε να είναι επιλεκτικός. Ξεκίνησε επιλεκτικός. Είναι από τους νέους ψαροκηνυγούς που δεν χρειάστηκε όπως εγώ να κουβαλήσει την ψαροσακούλα κάποιου θείου για ένα ολόκληρο καλοκαίρι προκειμένου να μάθει «το κόλπο της αποσυμπίεσης» (όπως έλεγε ο θείος μου την εξίσωση), απλά του το είπε ένας φίλος όταν του ανέφερε ότι πονάνε τα αυτιά του. Αλλά ακόμα και αν δεν του το έλεγε θα το μάθαινε googlαροντας το στο ιντερνέτ ή ακόμα καλύτερα παρακολουθώντας μια σχολή ή ένα σεμινάριο από ειδικούς. Δεν έμαθε τα μυστικά του βυθού και του εξοπλισμού μετά από χρόνια καταδύσεων και προσωπικών πειραματισμών αλλά μέσα από φόρουμ, περιοδικά και DVD. Ο Γιάννης σε μία εποχή που για αρκετούς το ψαροντούφεκο είναι ΜΟΝΟ η βαθιά ελεύθερη κατάδυση με ψάρια τρόπαια, με μια τάση αρκετών να μετράνε και να προβάλλουν βάθη, χρόνους και κιλά θηραμάτων, είχε την κρίση να καταλάβει και να επιλέξει να μετράει ως επιτυχία τις ώρες επαφής με τον βυθό και την ασφαλή επιστροφή του.

Σίγουρα εντοπίζετε και εσείς όπως και εγώ την διαφορετικότητα που υπάρχει στον χώρο μας. Υπάρχουν άτομα που δυστυχώς επιλέγουν να ψαρεύουν ακόμα μόνοι επειδή «ξέρουν». Υπάρχουν άλλοι που πιάνουν ότι βρουν γιατί όπως υποστηρίζουν «θα τα πιάσουν άλλοι». Υπάρχουν οι απόλυτα νομοταγείς και οι απόλυτα παράνομοι. Υπάρχουν επιλεκτικοί ψαροκηνυγοί. Υπάρχουν άτομα που γνωρίζουν τέλεια τι εξοπλισμό πρέπει να έχουν και πως πρέπει να λειτουργήσουν για να πιάσουν ένα τονοειδές αλλά δεν έχουν δεί ακόμα κανένα! Υπάρχουν οι «καλοί» που σνομπάρουν αυτούς που δεν έχουν την ανάγκη να καταδυθούν στην άβυσσο για ένα ψάρι και αρκούνται στην ευχαρίστηση που τους δίνει η ασφάλεια, η ζωή και τα χρώματα της ρηχής ζώνης. Υπάρχουν και αυτοί που νομίζουν πως είναι «κακοί» και έχουν ως πρότυπα τους «καλούς» που προανέφερα. Πιστεύω ότι θα άλλαζαν αρκετών νέων η γνώμη για το τι είναι τελικά ψαροντούφεκο αν κυκλοφορούσε ένα DVD με τις υποξίες που έχουν πάθει τα πρότυπα τους. Όσο διαφορετικοί και αν είμαστε έχουμε όμως ένα κοινό, το πάθος για αυτό που λέγεται υποβρύχιο κυνήγι. Ας είναι αυτό η βάση για να ενημερώσουμε αλλά και να ενημερωθούμε. Να αλλάξουμε την λάθος νοοτροπια του ζευγαριού μας, του ηλεκτρονικού φίλου, του παράνομου, του ριψοκίνδυνου ψαροντουφεκά αλλά και του ευατού μας. Αν πείσετε κάποιον για τον λόγο που πρέπει να είναι επιλεκτικός μπορεί να σώσετε ένα μισόκιλο ροφάκι από το καμάκι του. Αν πείσετε κάποιον για την αξία του συντροφικού ψαρέματος μπορεί να σώσετε μια ανθρώπινη ζωή.
Για τους φίλους που ξεκινάτε τώρα:
Η γνώση είναι πολύτιμη και είναι παντού! Περιοδικά, σχολές και ίντερνετ είναι στην διαθεση σας. Εκμεταλλευτείτε το! Φιλτράρετε όμως κάθε πληροφορία και μην ξεχνάτε πως ενώ η γνώση και η θεωρία μπορούν να αποκτηθούν πλέον με πολλούς τρόπους η εμπειρία και η υδροβιότητα αποκτιέται ΜΟΝΟ με την επαφή με την θάλασσα.
Είτε βουτήξει κάποιος στα 30 μέτρα με καρμπονιένιο τριλάστιχο για έναν 20άρη ροφό είτε στα 2 μέτρα με αλουμινένιο 60άρι για ένα σκάρο πάλι ψαροντούφεκο κάνει. Όποιος το αμφισβητεί αυτό ας αναθεωρήσει τις απόψεις του για τον ορισμό του ψαροντούφεκου.
Σεβασμός στην θάλασσα και τα ψάρια της. Σωστή διαχείριση τόπων. Θα ανταμειφθείτε.
Σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή. Ζευγάρι ΠΑΝΤΑ!
Για τους φίλους που ήταν η αφορμή αυτού του άρθρου:
Φίλε Διονύση ελπίζω να μετουσίωσες την γνώση σε εμπειρία και αρκετοί μεγάλοι ροφοί να πέρασαν στην ψαροβελόνα σου.
Φίλε «βαθύτη» ελπίζω να σταμάτησες να ρισκάρεις την ζωή σου και τα στηράκια που συναντησες στα τάρταρα να γλίτωσαν και να ΜΗΝ πέρασαν στην δικιά σου ψαροβελόνα.
Φίλε Γιάννη ελπίζω να σου μοιάσουν όλοι όσοι ασχοληθούν με το ψαροντούφεκο και αυτά που επιλέγεις να μην περάσουν στην ψαροβελόνα σου να μην περνάνε σε καμια ψαροβελόνα!
Φίλε Γιώργο θα μπορούσες ακόμα να γέμιζεις την ψαροβελόνα σου... Ελπίζω ο χαμός όλων των φίλων που έφυγαν κάνοντας ψαροντούφεκο να γίνει η αφορμή να μην ψαρέψει ΠΟΤΕ ξανά κάποιος χωρίς ζευγάρι.

Καλές βουτιές σε όλους.